Reflectie
11 november 2008 (lesdag)
Gedaan
Psychopathologie, kennismakingsrondje en bekijken van twee films die we
analyseerde op ziektebeelden.
Vervolgens sessie gedaan met Jessica waarin ik client was en met Soraya waarin
ik therapeut was. Ik ben ingedeeld bij Wieneke in Harlingen voor de begeleiding
van een cliėnt. Ik ging ervan uit dat Monique en Anneke er goede motivatie voor
hebben en heb dit ook bij ze getoetst. De termen die ze noemde waren:
duidelijkheid, mildheid in goed en fout, krachtig en vrouwelijk, ervaring.
Beleefd
In de sessie met Jessica werd ik me bewust van mijn houding. Ik zit meer
achterover, meer beschouwend, zonder dat ik het gevoel heb dat ik afwezig ben.
Dat voelt voor mij nu heel prettig, stevig en zeker. Fijn is ook dat ik eerst
bij mezelf toets als er iets gebeurd, zonder dat ik direct het voor de ander ga
invullen. Tijdens de oefening gaf Jessica aan soms toch de verbinding met mij te
verliezen. Ik heb dat zelf niet zo sterk ervaren, maar begrijp wel wat zij ermee
bedoeld.
In de sessie met Soraya ontdekte ik de link tussen de positiebepaling en de
hulpvraag. Monique wees me erop. Wat heb je vanaf het begin van wat Soraya deed
gezien? Dat ze even pauze nam voordat ze een keuze maakte. Dus kon ik letten op
de wijze waarop ze keuzes maakt.
Na het eerste besef dat de begeleiding zover weg kon zijn, kon ik er
iets milder naar kijken. En was gevoelig voor de motivatie van Monique en
Anneke. Maar heb afgesproken uit te zoeken of de afstand voor mij een probleem
is.
Geleerd
- Dat ik nu meer achterover hang, wat prettig voelt, maar wel het risico in zich
draagt dat ik teveel ga “hangen“ en daarvoor voor de ander “buiten bereik“
lijk. In de sessie ging het over een gesprek met Carla in relatie tot onze donor
en Carla herkende deze achterover houding en heeft ook een moment ervaren dat er
geen verbinding was.
- Oplossing voor het voorkomen van verbreken van de verbinding is duidelijkheid
geven over wat er met mij dan gebeurd, benoemen van waar ik sta(of hang).
- De positiebepaling gaat niet zozeer om het nabootsen van een situatie, maar om
het laten zien van gedrag van de ander dat gerelateerd is aan zijn of haar
hulpvraag.
- Ik hanteer de doorvertaling naar het OWS nog niet zo letterlijk. Geen
probleem, gaf Monique aan, hangt van mijn leerstijl af.